يأجوج و مأجوج

در دو سوره قرآن مجيد، از يأجوج و مأجوج سخن به ميان آمده است: يکي در آيات 92 تا 98 سوره «کهف» و ديگر در آيه 96 سوره «انبياء». آيات قرآن به خوبي گواهي مي دهد که اين دو نام، متعلق به دو قبيله وحشي خونخوار بوده است که مزاحمت شديدي براي ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند.امّا ارتباط اينها با «مهدويت» از رواياتي به دست مي آيد که از آنها به عنوان يکي از «اشراط الساعة» ياد شده است.البته برخي درباره اينکه حقيقت وجودي آنها چگونه است، خواسته اند با استفاده از روايات در انسان بودن آنها ترديد کنند! از ديدگاه اينان برخي روايات آنها را از بني آدم ندانسته اند.در رواياتي چند پراکنده شدن يأجوج و مأجوج بر روي زمين، در کنار خروج دجّال و نزول حضرت عيسي عليه السلام ذکر شده است.بنابراين مي توان اين احتمال را مطرح کرد که اين رخداد در عصر ظهور حضرت مهدي عليه السلام و يا در آستانه قيامت رخ خواهد داد.همچنين ممکن است گفته شود: مقصود از پراکنده شدن يأجوج و مأجوج، افراد شرور با ويژگي خاصّ نيست؛ بلکه مي تواند اين حقيقت در هر گروهي باشد که در مقابل حق در آخِرُالزّمان مي ايستند و اقدام به شرارت مي کنند.

سران جبهه باطل معمولاً افرادى خودخواه، متكبر، صاحب صفات ناپسند انسانى هستند كه در مقابل حق خودنمایى مى‏كنند. آنان چنان در منجلاب فساد و گناه غوطه‏ورند كه انسان‌هاى حق‏طلب و جلوه‏هاى فضیلت را خطرناك‏ترین دشمنان خویش قلمداد مى‏كنند. به همین جهت، تمام تلاش‌هاى خود را براى نابودى آیین حق و رهبران الهى به كار مى‏گیرند. اما خداوند طبق سنت پایدار خود همواره حق را پیروز گردانیده و دشمنانش را مأیوس و مغلوب كرده است.

نفس زكيّه لقب فردى از دودمان رسول خدا ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلم ـ است وى پس از ظهور و قبل از قيام حضرت بقيّه اللّه ـ ارواحنا فداه ـ مظلومانه به شهادت مى رسد. در روايات از او به غلام تعبير شده كه شايد حكايت از نوجوان يا جوان بودن وى دارد. نفس زكيّه نيز او را ناميده اند زيرا بدون هيچ جرمى، تنها به خاطر رساندن پيام شفاهى حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ به مردم مكه كشته مى شود.
از حضرت باقر ـ عليه السلام ـ روايت شده است:
قائم به ياران خود مى فرمايد: مكّه طالب من نيستند لكن من نزد آنان كسى را خواهم فرستاد تا با ايشان احتجاج كند . . . آنگاه يكى از ياران خود را مى طلبد و به وى مى فرمايد: نزد مردم مكه برو و به ايشان بگو! . . . من پيام آور ـ مهدى ـ نزد شمايم. او مى گويد: ما خاندان رحمت و مركز رسالت و خلافتيم. ما دودمان محمّد و فرزند پيامبران هستيم. همانا ـ در طول زمان ـ بر ما ظلمها روا شده و ما را پايمال كرده و بر ما قهر نموده اند و حق ما را از زمان رحلت پيامبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ تا حال به ستم گرفته اند. ما اينك شما را به يارى مى طلبيم! ما را يارى كنيد!چون اين جوان پيام را مى رساند او را گرفته و بين ركن و مقام سر مى برند و او نفس زكيه است.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود:
وليس بين قيام قائم آل محمّد وبين قتل النفس الزكيّه إلاّ خمس عشره ليله.
بين قيام قائم آل محمّد و شهادت نفس زكيه جز 15 شب فاصله نيست.

برای اطلاع از برخی از نشانه های ظهور امام زمان(عج) به ادامه ی مطالب بروید.

ابو حمزه ثمالی می گوید : 

از حضرت امام محمد باقر (ع)پرسیدم :ای فرزند رسول خدا!مگر شماائمه،همه قائم به حق نیستید؟

فرمود :بلی!.

عرض کردم :پس چرا فقط امام زمان (ع)قائم نامیده شده است ؟

حضرت فرمودند :هنگامی که جدم حسین بن علی (ع)به شهادت رسید،فرشتگان آسمان به در گاه خداوند متعال نالیدند و گریستند و عرض کردند : پرور دگارا! آیا کسی را که برگزیده ترین خلق تو را به قتل رسانده است به حال خود وا می گذاری ؟

خداوند متعال به آنها وحی فرستاد :آرام گیرید!به عزت و جلالم سوگند! از آنها انتقام خواهم کشید،هر چند بعد از گذشت زمانی باشد.

آنگاه پرده حجاب را کنار زده و فرزندان حسین (ع)را که وارثان امامت بودند، به انها نشان داد.ملائکه از دیدن این صحنه بسیار مسرور شدند.

یکی از آنها در حال قیام نماز می خواند.حق تعالی فرمود :به وسیله ی این قائم از آنها انتقام خواهم گرفت .))

کسانی با حضرت مهدی بیعت خواهند کرد به ترتیب عبارت از :

1- جبرئیل امین (ع)

2- اصحاب خاص حضرت

3- اصحاب عام حضرت

4- کسانی که در مکه بوده و به او و دعوتش اعتماد و اطمینان پیدا می کنند.